Kraj Hiszpania

Stolica: Madryt
Powierzchnia: 504 645 km²
Ludność: 47 150 tys.
Waluta: euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Język: hiszpański
Wiza: wiza nie jest wymagana
Napięcie: 230 V

Andaluzja

Andaluzja - Costa Almeria

Aragonia

Barcelona

Costa Azahar

Costa Blanca

Costa Brava

Costa De La Luz

Costa del Sol

Costa Dorada

El Hierro

Estremadura

Formentera

Fuerteventura

Galicja

Fantastyczna linia brzegowa z charakterystycznymi „riasami” i piaszczystymi plażami, celtycka przeszłość oraz słynne Santiago de Compostela.

Informacje ogólne

Galicja jest przepięknym regionem, w którym można znaleźć wiele walorów, począwszy od wspaniałej przyrody, niezwykłych zabytków i zachwycających krajobrazów, skończywszy na zielonej linii brzegowej i ciekawych plażach. Każdy turysta w tym malowniczym zakątku Hiszpanii z pewnością znajdzie coś dla siebie i wróci z urlopu usatysfakcjonowany. Coraz więcej podróżników zagląda do Galicji również ze względu na słynny średniowieczny szlak pielgrzymkowy związany z Santiago de Compostela.

Niezwykła prowincja położona jest na zachodnio-północnym krańcu Półwyspu Iberyjskiego, jej linię brzegową omywają fale Oceanu Atlantyckiego, a sąsiednim regionami turystycznymi od wschodu są Kastylia Leon i Zielone Wybrzeże. Krajobraz Galicji zdominowały zielone las i plantacje eukaliptusa, niemniej turystów urzekają również formacje urwistych skał, doliny i malownicze ujścia rzek nazywane „rias”, przypominające wielkie fiordy. Są to najlepsze w Europie miejsca do połowu ryb, które sąsiadują ze starymi wioskami, luksusowymi kurortami i pięknymi plażami. W krajobraz wpisały się również „horreos” – granitowe spichrze stawiane na kolumnach, które chronią przed wilgocią i pasożytami zebrane z pól zbiory i dodatkowo ozdobione są figurkami świętych. Tereny Galicji wyglądają najpiękniej wiosną i latem, kiedy wrzosowiska w głębi lądu nabierają rozmaitych barw, a plaże zapełniają się setkami turystów. Mieszkańcy Galicji spokrewnieni są historycznie i kulturowo z Portugalczykami, posługują się osobnym językiem „gallego”, z którego wywodzi się język portugalski podobny do hiszpańskiego.

Nazwa regionu pochodzi od używanego przez Rzymian określenia Gallaecia, chociaż pierwszymi osadnikami na tych ziemiach byli w VII w. p.n.e. Celtowie, którzy pozostawili po sobie liczne pamiątki historyczne. Pozostałości po celtyckich osadach nazywane „castros” można znaleźć w wielu lasach. Twórcami większości grodów było również plemię Galleków, które specjalizowało się w hodowli zwierząt i połowie ryb. O strategiczne ziemie przyszło im toczyć boje z Kartagińczykami i Rzymianami, po których nastały średniowieczne rządy plemion germańskich. Galicja w 1230 r. weszła w skład Królestwa Kastylii, a jedno z odłączonych hrabstw zwane Portucale dało początek dzisiejszej Portugalii. W średniowieczu Galicję rozsławił szlak pielgrzymkowy do grobu św. Jakuba.

Stolicą regionu jest A Coruna – prężnie działające miasto, ważny port, ośrodek przemysłowy i kulturalny, ale także kurort z dogodnymi plażami będący jednocześnie doskonałą bazą wypadową do zwiedzania Galicji. To właśnie do miejscowego portu przypłynął w 60 r. n.e. Juliusz Cezar, by przywrócić panowanie Rzymu na tych terenach. Zabytkowa część miasta wznosi się na wysuniętym w morze wąskim cyplu i przypomina swoim urokiem typową nadmorską miejscowość, niemniej pozostała część aglomeracji jest nowoczesna, ze światowymi sklepami, biurowcami i luksusowymi hotelami. Największe miasto Galicji nazywane jest również Kryształowym Miastem za sprawą galerii z przeszklonymi balkonami, będącymi osłoną przed wiatrem i deszczem. Te słynne, modernistyczne budynki znajdują się w dzielnicy Avenida de la Marina, w której usytuowany jest również najważniejszy plac miasta Praza de Maria Pita z pomnikiem upamiętniającym lokalną bohaterkę, która w 1589 r. przywróciła mieszkańcom wolę walki przeciwko brytyjskiemu oblężeniu. Za tym placem rozpościera się przepiękna starówka z wybudowaną przez marynarzy kolegiatą Santa Maria del Campo i świątynią Santiago w stylu tzw. romanizmu galicyjskiego. Spacer po wąskich uliczkach starego miasta, oddzielonych od oceanu wysokim murem, jest niezwykle przyjemny i obrazuje historyczny charakter miasta. Podziwiać można ciekawe bramy z XVI i XVII w., klasztor Santo Domingo, a także najwyżej położony kościół Santa Maria del Campo wyróżniający się głównym portalem wejściowym z wielką rozetą. Wytchnienie przed upałami daje park Jardin de San Carlos z kamiennym grobowcem generała Johna Morre’a , który zasłużył się w wojnie angielsko-francuskiej. Oprócz Muzeum Militarnego warto zobaczyć Castillo de San Anton – fortecę zbudowaną przez Karola V, by chronić miasto przed piratami; a także Torre de Hercules – najstarszą na świecie, działającą latarnię morską owianą wieloma legendami, między innymi o żyjącym w niej okrutnym olbrzymie Herionie prześladującym okolicznych mieszkańców. Wielu turystów zagląda do znanego Muzeum Ludzkości z niezwykłą ekspozycją interaktywną przedstawiającą procesy zachodzące w ludzkim organizmie. Jak przystało na słynny kurort, A Coruna zachęca do wypoczynku piaszczystymi i szerokimi plażami. Wielu turystów można spotkać na miejskich Praia de Orzan i Praia de Riazor, a także położonych w malowniczych zatoczkach kąpielowych Praia San Amaro i Praia Da Lagoa. Wzdłuż długiej promenady Paseo Matimo z wieloma tawernami kursuje tramwaj turystyczny zabierający plażowiczów w ulubione miejsca.

Viveiro – zaciszny kurort z uroczymi uliczkami otoczonymi imponującymi murami i bramami. Uliczki zamknięte dla ruchu kołowego zdobią wysokie domy i kryjące się w nich przytulne restauracje. Najważniejszymi zabytkami w mieście są: brama miejska przypominająca zamek Puerta del Castillo i kościół Santa Maria del CAmpo. Viveiro to również doskonała baza noclegowa z dobrymi hotelami na każdą kieszeń oraz spokojne plaże ukryte w malowniczej zatoce. Najwięcej turystów plażujących i uprawiających windsurfing można spotkać na główniej, piaszczystej plaży miejskiej Praia de Covas i Praia de Faro położonej bliżej otwartego oceanu. Tawerny ulokowane blisko miejsc kąpielowych serwują wyśmienite owoce morza.

A Guarda – spokojny, portowy kurort z dogodnym dostępem do okolicznych, niewielkich plaż na których można odnaleźć ciszę i spokój. Turyści przeważnie wypoczywają na pobliskiej plaży w Camposancos z jasnym, gruboziarnistym piachem i dobrym widokiem na Portugalię, z racji przygranicznego położenia. Oprócz doskonale przygotowanej bazy noclegowej w kurorcie nie ma czasu na nudę. Wolny czas wypełniają spacery na wzgórze Monte de Santa Tegra dające schronienie przed promieniami słonecznymi w upalne dni, a także zwiedzenie kamiennej pustelni, w której mieszkała św. Tekla oraz ruin celtyckiej osady. Jest to doskonały punkt widokowy na okolicę i mieniące się w różnych odcieniach wody oceanu. Galicja słynnie z pysznych owoców morza, dlatego warto zajrzeć do malowniczego portu ze świetnymi tawernami i jachtami kołyszącymi się na wzburzonej wodzie.

Baiona – jeden z najpopularniejszych kurortów w regionie słynący z życia nocnego i zabawy do białego rana. Po nocnym imprezowaniu biały piasek na miejskiej plaży i błękit oceanu skutecznie złagodzą objawy zmęczenia, a letnicy z większym zapasem sił będą mogli z powodzeniem zabrać się za pływanie na deskach windsurfingowych po malowniczo położonej zatoce. Romantyczne wieczory można spędzić na uliczkach urokliwej starówki, która wieczorami wypełnia się spacerowiczami i gwarem z przytulnych tawern. Najciekawszym wydarzeniem jest Arribata de la Carabela – święto upamiętniające wpłynięcie do portu karaweli „Pinta” dowodzonej przez Krzysztofa Kolumba. Wolny czas warto również spędzić na wędrówkach po malowniczych trasach spacerowych wokół fortu de Monterreal.

Vigo – to nie tylko wspaniałe, największe miasto w Galicji, ale również kurort wypoczynkowy z dostępem do kilku okolicznych plaż z drobnym, żółtym piaskiem, położonych w pobliżu drzew dających schronienie przed upałem. Najchętniej odwiedzane to plaża O Vao i długa, doskonale nadająca się do wypoczynku z małymi dziećmi plaża Samil. Nieco dalej znajduje się mniej zatłoczona plaża Canido. Piękna miejscowość położona na zboczu góry była świadkiem wielu bitew morskich między piratami i angielską flotą. Najciekawsza jest okolica portu z gwarnymi tawernami, restauracjami i sklepami oraz stare miasto, w którym zwiedzić można między innymi Parq do Castro dający wytchnienie przed słońcem, katedrę Santa Maria oraz Muzeum Marco ze zbiorami sztuki współczesnej.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Moana – cechą charakterystyczną kurortu są niezwykłe tratwy wykorzystywane do połowu i hodowli małż, unoszące się na niedaleko niewielkiego portu. Miasteczko dysponuje dobrą bazą noclegową, a także świetnymi i mało zaludnionymi plażami, których w okolicy jest kilka. Wzdłuż poszarpanego w tym miejscu wybrzeża wiedzie malownicza trasa spacerowa z dostępem do wielu miejsc kąpielowych. Najlepsze plaże z drobnym złocistym piaskiem zwane są Xunqueira i O Con, natomiast najpiękniejszą, z łagodnym zejściem do wody, przyjemnymi widokami i możliwościami uprawiania sportów wodnych jest oddalona o kilka kilometrów Praia de Nerga położona w sąsiedztwie lasów i wzgórz porośniętych bujną roślinnością. Przy okazji koniecznie trzeba zajść na punkt widokowy Mirador de la Fraga.

Cangas – przyjemny kurort słynący z najlepszych w tej części wybrzeża tawern serwujących owoce morza oraz kilkudziesięciu niewielkich plaż, na których każdy znajdzie dla siebie idealne miejsce na wypoczynek. Turyści, którym nie przeszkadza obecność tłumów mogą wypoczywać na miejskiej Praia de Rodeira z drobnym, białym piaskiem lub poszukać bardziej ustronnymi miejsc jadąc w kierunku półwyspu Home. Idealne warunki do uprawiania sportów wodnych i nurkowania w okolicznych zatoczkach można znaleźć w pobliżu plaż Vino i Barra, natomiast za najpiękniejszą uchodzi najbardziej wysunięta na zachód Playa de Melide z zachwycającymi widokami na ocean i okoliczną wyspę Illas Cies. Miłośnicy spacerów mają do dyspozycji malowniczą starówkę z wąskimi uliczkami, której wizytówką jest kolegiata Santiago łącząca styl gotycki z renesansowym. Cangas gwarantuje również solidną infrastrukturę turystyczną oraz bazę noclegową o różnym standardzie.

Bueu – wielu turystów wybiera na wypoczynek właśnie ten kurort ze względu na wspaniałe, piaszczyste plaże i zatoczki kąpielowe rozciągające się przy krętym nabrzeżu, których w okolicy można doliczyć się kilkanaście. Kurort dysponuje niewielką, ale przyzwoitą bazą noclegową, dzięki której jest doskonałym punktem wypadowym na zwiedzanie półwyspu Home oraz szukanie ustronnych miejsc kąpielowych i dogodnych zatok do nurkowania z maską. W wolnym czasie warto zwiedzić miejscowy XIV-wieczny pałacyk oraz Museo Masso związane z morzem. Okoliczną atrakcją są wyprawy promowe na pobliską wyspę Ons objętą rezerwatem przyrody, a także dysponującą urokliwymi plażami.

Pontevedra – duże miasto z doskonałymi hotelami o różnym standardzie, pełniące rolę kurortu, w którym można znaleźć kwintesencję galicyjskiego klimatu. Chociaż nie ma bezpośredniego dostępu do oceanu stanowi doskonałą bazę wypadową na przepiękne plaże zatoki Ria de Pontevedra i zwiedzanie Galicji. Spacerując po mieście można ulec labiryntowi wąskich uliczek z kamiennymi domami ozdobionymi balkonami pełnymi kwiatów, a także słonecznym placom pełnym wzniosłych kolumnad, fontann i gwarnych barów. Oprócz kilku ciekawych świątyń w Pontevedra można zobaczyć klasztor Santo Domingo i Museo Provincial lub godzinami spacerować po pięknym placu-parku Almeda, którego zwieńczeniem jest pomnik Kolumba stojący przy ujściu rzeki do oceanu.

Sanxenxo – szerokie i piaszczyste plaże nagrodzone Błękitną Flagą, mieniące się jasną poświatą w promieniach słonecznych, ulokowane w malowniczych zatokach są turystycznym atutem słynnego galicyjskiego kurortu znanego z luksusowych hoteli i rewelacyjnej infrastruktury rekreacyjnej. Miasto oferuje dodatkowo wspaniałą marinę przyciągającą wielu żeglarzy oraz liczne rozrywki dla ciała i ducha. Nie będą zawiedzeni turyści poszukujący bogatego życie nocnego i dyskotek, gdyż kurort uchodzi za letnią stolicę zabawy. Okolicę upodobali sobie również miłośnicy surfingu, windsurfingu, kitesurfingu i szerokiej gamy sportów wodnych, dzięki doskonałym warunkom wietrznym.

O Grove – turystyczny raj ze względu na położenie na malowniczym półwyspie oraz okoliczne plaże z drobnym piaskiem i niebywałym widokiem na wybrzeże Galicji. Miejsca na La Lanzada – szerokim pasie piaszczystego wybrzeża, otwartym na ocean, oddalonym od kurortu o kilka kilometrów nigdy nie brakuje, tym bardziej że atmosfera kurortu jest spokojna i wybierana najczęściej przez turystów preferujących wczasy rodzinne. Kurort leży w pobliżu jednego z największych w Hiszpanii akwariów Acquariumgalicia z niebywałymi okazami przedstawicieli gatunków oceanicznych i morskich. Biura turystyczne z O Grove organizują emocjonujące i pełne przygód rejsy po podwodnym świecie zatoki Ria de Arosa. Dodatkową atrakcją jest mostowe połączenie z sąsiednią wysepką de la Toja, która oferuje turystom pole do golfa, kasyno i wiele form spędzania wolnego czasu.

Vilagarcia de Arousa – nowoczesny kurort gwarantujący malownicze otoczenie oraz położone w okolicy przyjemne, piaszczyste plaże A Concha i Compostela. Turyści poszukujący ciekawych miejsc kąpielowych wybierają się również na zalesioną wysepkę Isla de Arousa z najciekawszą, piaszczystą Praia de Vao Poza, idealną do wygrzewania się w promieniach słonecznych i uprawiania sportów wodnych. Godne uwagi są lokalne zabytki w postaci pałacu Vista Alegre oraz XII-wiecznego kościoła Vilaxoan. Atrakcją turystyczną jest także okoliczna góra Xiabre, z której doskonale widać okolicę, a przy jej zdobywaniu można zgubić zbędne kalorie.

Muxia – niewielki kurort z białymi domkami i pięknym portem wkomponowanym w błękit oceanu, który można podziwiać z okolicznych wzgórz. W okolicy znajduje się kilka piaszczystych plaż, a atrakcją miasteczka jest barokowe sanktuarium Virxe da Barca.

Kuchnia

Różnorodność regionalna, bogactwo smaków i aromaty hiszpańskiej kuchni sprawiają, że stała się ona jedną z najlepszych i najbardziej cenionych na świecie. Bogactwo smaków i odmienność w menu można zauważyć nie tylko porównując potrawy regionów nadmorskich, równinnych czy górskich, ale także między danymi prowincjami, a nawet sąsiednimi miastami. W wielu regionach, głównie centralnych pojawia się kilka takich samych potraw jak gazpacho (chłodnik) czy ajo-arriero (duszony słony dorsz), ale jest wiele kuchni, które tylko w swoim regionie kultywują stare tradycje kulinarne, jak Katalonia, Kastylia-Leon, Lewant oraz miasta Segowia, Cuenca lub San Sebastian.

Cechą charakterystyczną wszystkich kuchni regionalnych jest zamiłowanie do świeżości, a bardzo dobrze rozwinięty transport sprawia, że obrót towarami jest stosunkowo szybki. Bogactwo owoców morza w menu centralnych regionów również nie jest przypadkiem, gdyż kilka godzin po wyłowieniu ryby czy inne morskie specjały są dowożone już do miast środkowej Hiszpanii. Dla ciekawostki można dodać, że właśnie w oddalonym znacznie od morza Madrycie mieści się druga, największa hurtownia ryb na świecie.

Niezwykle popularne w Hiszpanii są tapas – przekąski serwowane do wina, piwa czy jako niewielki danie między głównymi posiłkami. Pochodzą one z Andaluzji i początkowo był to kawałek sera lub szynki kładziony przy szklance z winem, żeby nie dostał się do niej kurz. Dziś każdy region Hiszpanii posiada swoje oryginalne i urozmaicone tapas, a nawet powstały niewielkie lokale gastronomiczne pod tą samą nazwą serwujące tylko przystawki i wino. Za najlepsze tradycyjne przystawki ceniona jest Sevilla, a nowoczesne i wymyślne dostaniemy w San Sebastian. Bywa, że są one podawane w małych ilościach za darmo jeżeli wybieramy wino do degustacji lub inne lokalne trunki.

Hiszpańskie wina znane są na świecie od wielu stuleci, jednak zwiedzając poszczególne regiony tego pięknego kraju odkryjemy lokalne specjały dostępne tylko na małym obszarze przy pobliskich winnicach. Najbardziej znanym i cenionym gatunkiem wig hiszpańskich jest Rioja – czerwone wino wytwarzane z soku owoców rosnących w różnych strefach w regionie o tej samej nazwie. Tradycje jego wytwarzania sięgają aż II w., kiedy to Rzymianie zlecili uprawę winorośli z przeznaczeniem na wino dla legionistów. Istnieje również hipoteza, że szczepy tutejszych roślin dotarły dzięki podbojom Rzymskim do Bordoux, gdzie również wytwarzane są z nich najlepsze wina. W średniowieczu, dzięki położeniu na szlaku do Santiago de Compostella wino zaczęło zyskiwać większą sławę, a w XVI w. poprzez porty morskie w Bilbao oraz Santander eksportowane były do Holandii i Anglii. Pod koniec XVIII w., zainspirowany podróżą do Bordoux ksiądz Don Manuel Quintano z Burgos wprowadził do produkcji dębowe beczki co znacznie poprawiło jakość win i szybkość ich transportu. W połowie XIX w. pobliskie winnice w Galicji, a następnie większość francuskich dotknęły epidemie chorób, co spowodowało przenoszenie się i zwiększenie produkcji regionu La Rioja. Rozwój i ekspansja na rynki światowe zostały zahamowane przez klęskę głodu w latach 30 ubiegłego wieku, kiedy to wykarczowano większość winnic pod uprawy zboża. Wiele winnic działa jednak do dnia dzisiejszego, a w 2 mieszczą się muzea przedstawiające procesy produkcji wina w dawnych latach.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Największą popularnością w tapas i daniach głównych cieszą się owoce morza, które tradycyjnie podawane są na Boże Narodzenie i podczas innych charakterystycznych świąt. W Madrycie znajduje się wiele tawern podających proste dania „frutti di mare” z niewielką ilością dodatków, a w menu pojawiają się nie tylko specjały Morza Śródziemnego, ale też skarby Oceanu Atlantyckiego (z widocznie wyższą ceną).

Turyści zwiedzający Hiszpanię od razu zauważą, że kuchnia galicyjska różni się od potraw serwowanych w pozostałych regionach. Większość dań przyrządza się na bazie ryb i owoców morza. Wyszukaną potrawą, która kusi gotowe na wszystko podniebienia jest smażona ośmiornica posypana ostrą papryką – puplo a feira lub ośmiornica podawana w sosie z oliwy i słodkiej papryki – puplo a la gallega. Do wielu potraw i przede wszystkim do ryb używa się sosu salsa verdi przyrządzanego z pietruszki, czosnku i mięty. Ozdobą stołów są także charakterystyczne, zielone papryczki pimientos del padron, które mogą być podawane również jako tapas z nadzieniem serowym. Koniecznie trzeba skusić się na małże św. Jakuba – vieras, a także  duże pierogi z rozmaitymi nadzieniami zwane empanadillas. Najlepszym białym winem galicyjskim jest Albarino, a po posiłku dobrze jest napić się mocnego likieru kawowego, wytwarzanego na bazie wódki orujo. Na osłodę podawane są najczęściej tetilla con membrillo – kremowy ser z marmoladą oraz tarta de Santiago przyrządzona z masy jajecznej, cytryn i migdałów.

 

Obyczaje

Hiszpanie to naród uwielbiający tłum i zabawę. Często spotykają się w barach na rozmowy czy wspólne zabawy uciekając od siedzenia w domu. W większości, nawet niewielkich miast znakomitą porą spotkań są popołudnia, a po 20 ulice i bary zapełniają się ludźmi w każdym wieku, którzy prowadzą konwersacje. Uwielbiają się również bawić, z czego słyną na całym świecie, a ogromna ilość festiwali i świąt jest to tego znakomitą okazją.

Bez wątpienia najsłynniejszą tradycją hiszpańską jest korrida – widowisko walki człowieka z bykiem oglądane na specjalnie przystosowanych arenach i ogromnymi wodowaniami. Ten rodzaj rozrywki przywędrował razem z plemionami arabskimi i stanowił widowisko tylko dla elity. Torreador walczący z bykiem – z czasem posiadający bogato zdobione stroje i nakrycie głowy – drażni i zachęca byka do walki czerwoną płachtą (muletą), by ostatecznie wbić mu w kark włócznię. Bycie torreadorem było niegdyś zajęciem dla wybrańców, a niezwykła odwaga i spryt były nagradzane pozycją w społeczeństwie. W większości krajów, gdzie rozprzestrzeniły się hiszpańskie tradycje, ze względu na brutalność widowiska zamienione zostało ono na przedstawienie teatralne, jednak w samej Hiszpanii od wielu lat coraz bardziej budzi sprzeciw różnych środowisk. Niektóre regiony Hiszpanii jednak wycofują się z tradycyjnej korridy – jak. np. Parlament Katalonii rezygnujący z krwawych przedstawień od 1 stycznia 2012.

Najbardziej znanym tańcem hiszpańskim jest bez wątpienia flamenco – niezwykle ekspresyjny taniec nawiązujący do tradycji andaluzyjskich cyganów. Związane są z nim nie tylko specyficzna muzyka i śpiew, ale również barwne stroje, mimika twarzy i gesty tancerzy. Panie dumnie prezentują się w falbaniastych sukniach i kolorowych gorsetach, a panowie noszą czarne lub granatowe, obcisłe spodnie i białą koszulę z apaszką. Taniec ten wykonywany jest zarówno w parze jak również solo najczęściej przy akompaniamencie gitary, ale zdarza się też, że dodatkowo w tle brzmi flet lub wiolonczela. Najważniejszy we flamenco jest rytm – wygrywany na bębnach, kastanietach, obcasami butów, a do najczęstszych rekwizytów należą wachlarze, kwiaty i chusty. Występy odbywają się w specjalnych barach, czasem w tawernach, na niewielkich scenach teatrów, a czasem nawet na ulicach. Ekspresja, duma, żywiołowość i piękno tańca wymownie odzwierciedla przywiązanie Hiszpan do tradycji i potwierdzenia swego pochodzenia.

Mieszkańcy różnych regionów kraju bardzo się od siebie różnią, na co wpłynęła długa historia kraju, dostęp do zasobów naturalnych czy uleganie wpływom innych narodów. Dlatego często Hiszpanie mówią o sobie, że nie są jednolitym narodem, ale dzięki temu bardzo ciekawym i zróżnicowanym. Większość cudzoziemców kojarzy Hiszpanię z gorącą Andaluzją, gdzie dumni i bardzo doświadczeni przez los Hiszpanie wyrażają emocje poprzez rytmy flamenco. Z kolei Galicja to zielone wzgórza zasnute często mgłą, gdzie konserwatywni, ale gościnni mieszkańcy uwielbiają wracać do przeszłości. Katalończycy i Baskijczycy marzą o zauważeniu ich odrębności politycznej, społecznej i kulturalnej, a nawet niezależności od Hiszpanii. Tradycje regionalne tych terenów najlepiej uwidaczniają się w małych miejscowościach żyjących swoim powolnym życiem.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Dla Hiszpanów bardzo ważna jest rodzina, nie tylko jako duże, wielopokoleniowe zgromadzenie ale jako oparcie i siła społeczna. Wynikają z tego cechy szczególne tego społeczeństwa - odwaga w głoszeniu swoich poglądów, dążenie do realizacji celów, otwartość na nowości i przystosowanie do zmian. Mimo, że zazwyczaj największym autorytetem rodziny był mężczyzna, to właśnie kobieta wpływa najbardziej na życie rodziny. Radykalne zmiany w modelu rodziny i roli kobiet nadeszły po śmierci Franco i obaleniu reżimu. Wcześniej, jeszcze w latach 70. ubiegłego stulecia kobieta chcąc wyjechać z miast musiała posiadać pisemne upoważnienie męża do opuszczenia rodziny – oczywiście na krótko. Dziś liczba zawieranych małżeństwa od tamtej pory spadła prawie o połowę, a emancypacja i zaczerpnięcie modeli rodzinnych z innych krajów rozwiniętych poskutkowały lżejszym traktowaniem tradycji rodzinnych.

Cechą łączącą wszystkich Hiszpan jest luźne podejście do poczucia czasu. Radość płynąca z życia oraz spotkania z przyjaciółmi czy czas dla siebie są w tej kulturze równie ważne jak praca, a słynne powiedzenie "manana" – czyli przekładanie wszystkiego na później stało się wręcz tradycją i normalnym podejściem do załatwiania spraw. Umawiając się z Hiszpanem na spotkanie trzeba dokładnie ustalić godzinę, bo często podczas spóźnień pojawia się wymówka, że godzina ma 60 minut. Takie podejście do życia sprawia, że osoby z innych krajów Europy często źle odbierają ich niepunktualność, ale sami Hiszpanie podchodzą do tego jak do normalnego trybu życia.

Galicja jest regionem, który aktywnie pokazuje turystom, że liczne tradycje i obyczaje są cały czas żywe i obecne w regionalnej kulturze. Najlepszym tego przykładem jest „Entroido” – karnawał najhuczniej obchodzony w małych miejscowościach i wioskach, trwający zazwyczaj od czwartku poprzedzającego środę popielcową do symbolicznego rozpoczęcia postu, jakim jest wtorek i tzw. „pogrzeb sardynki”. Każdy uczestnik karnawału powinien postawić współbiesiadnikom kolejkę w barze, natomiast nieprzebrani imprezowicze mogą liczyć na to, że ktoś znienacka obsypie ich mąką. Dla turystów interesujący może okazać się karnawałowy poniedziałek, kiedy dochodzi do bitwy na zamoczone w błocie tkaniny – „farrapada”.

Aktywny wypoczynek

Galicja ma niezwykle poszarpaną linię brzegową, dzięki czemu jest rajem dla miłośników wielu wakacyjnych dyscyplin sportowych. Wietrzne wybrzeże gwarantuje najlepsze warunki dla miłośników kitesurfingu, windsurfingu i różnorodnych form żeglarstwa. Tłumnie przybywają również miłośnicy paralotniarstwa, skoków ze spadochronem oraz pływania na skuterach wodnych i spadochronie za motorówką. W Galicji do oceanu uchodzi wiele dużych rzek tworząc imponujące zatoki zwane „rias”, które są doskonałym miejscem do nurkowania i połowu ryb, podobnie jak wiele ciekawych zatok urozmaicających linię brzegową w pozostałych częściach regionu.

Wycieczki Fakultatywne

Santiago de Compostela – znane nie tylko w Hiszpanii, ale również w całej Europie niezwykłe miasto z wieloma walorami turystycznymi i trzecie po Jerozolimie i Rzymie miejsce chrześcijan uważane za święte. Cały ośrodek został uznany za pomnik kultury narodowej i uhonorowany wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Santiago to również słynne miejsce pielgrzymkowe z niezwykłą katedrą, która oprócz wiernych przyciąga swoją aurą wielu turystów. Według legendy w 813 r. pewien pustelnik odnalazł szczątki św. Jakuba – brata ewangelisty Jana i dzięki temu odkryciu wybudowano w tym miejscu miasto, które w szybkim czasie stało się celem pielgrzymek. Najwięcej turystów i pielgrzymów przyjeżdża do Santiago 25 lipca, w dniu św. Jakuba, kiedy za dnia odbywają się obrzędy religijne, a wieczorami imprezy kulturalne i pokazy sztucznych ogni. Najważniejszym zabytkiem miasta jest  Catedral de Santiago de Compostela zbudowana w miejscu odnalezienie szczątków świętego. Turystów i pielgrzymów przybywających po raz pierwszy na ogromny plac katedralny Praza do Obradorio z wieloma cennymi zabytkami zachwyca barokowa budowla z granitu otoczona potężnymi dzwonnicami. Wspaniały zabytek został wzniesiony w latach 1060-1211, a jego wnętrze ukończono dopiero w XVII w. Fasadę zdobi posąg św. Jakuba w stroju pielgrzyma z charakterystycznym kapeluszem, z laską w dłoni i symboliczną muszlą, a także wiele innych figur przedstawiających Chrystusa, apostołów i proroków. Cały zespół sakralny jest tak nietypowym miejscem, że o jego pięknie trzeba przekonać się na własne oczy, by ocenić misterne umiejętności budowniczych. Podobnym przeżyciem jest zobaczenie ołtarza głównego, niezwykłej kadzielnicy obsługiwanej przez kilku mnichów, a także romańskiej rzeźby św. Jakuba, do której ustawiają się kolejki wiernych. Czarująca jest także pozostała część miasta z wieloma ciekawymi zabytkami, po której spacer w zadumie po zwiedzeniu katedry może okazać się dobrym sposobem na złapanie oddechu. Na zwiedzanie centrum pełnego placów, kościołów i wielu innych ciekawych budowli z pewnością będzie trzeba przeznaczyć dodatkowe kilka godzin. Z całym szlakiem pielgrzymkowym najlepiej zapoznać się w Muzeum Pielgrzymek, by chociaż w minimalnym stopniu wyobrazić sobie jak ważnym miejscem w świecie chrześcijańskim, kulturze i historii Hiszpanii jest Santiago de Compostela.

Lugo – urocze miasto, które zostało wzniesione na miejscu celtyckiej osady nad rzeką Minho, a jego nazwa pochodzi od celtyckiego boga światła o imieniu Lugh. Jako jedyne hiszpańskie miasteczko Lugo w całości otoczone jest dobrze zachowanymi murami rzymskimi, na tyle szerokimi, że można po nich spacerować. Do wnętrza obwarowań prowadzi kilka bram ułatwiających komunikację między starą i nową częścią miasta. Strudzeni spacerowicze powinni odpocząć w kawiarence przy Parque Rosalia de Catrso, by nabrać sił przed zwiedzeniem romańskiej katedry z trzema charakterystycznymi wieżami, Museo Provincjal ze zbiorami obejmującymi różne formy sztuki galicyjskiej, a także placu Praza Maior z XVII-wiecznym ratuszem i dobrymi restauracjami.

Castro Caldelas – do niewielkiej miejscowości warto zajrzeć ze względu na imponującą starówkę zwaną Cima de Villa ze średniowieczną fortecą oraz położony nieopodal punkt widokowy Balcones de Madrid, z którego rozpościera się niezapomniany widok na imponujący kanion rzeki Sil przeplatany urwiskami skalnymi, winnicami i lasami. Niebywałą atrakcją jest kilkugodzinny spływ rzeką obfitujący w niezapomniane przygody i zapierające dech w piersiach widoki.

Ourense – znane w Galicji miasto z wieloma ciekawymi atrakcjami. Z jednej strony można podziwiać ciekawe zabytki w postaci Palacio Episcopal z Muzeum Archeologicznym, kościoła Santa Maria Nai czy katedry św. Marcina, a z drugiej udać się do gorących źródeł As Burgas, które wraz z przepięknymi mostami symbolizują dziś miasto. Turystów z pewnością urzeknie źródlany szlak z ciekawymi ogrodami, fontannami i przede wszystkim kąpieliskami przyciągającymi kuracjuszy z całej Europy.

Ria de Pontevedra – niezwykły, kilkukilometrowy szlak spacerowy poprowadzony od miasteczka Vilaboa wokół półwyspu Home. Oprócz kilku ciekawych miejscowości jak Moani czy Cangas można podziwiać stare kapliczki i kamienne mosty, a widoki na lazurowy ocean i niezmierzoną przestrzeń z pewnością na długo zapadną w pamięci niejednemu turyście.

Wyspa Ons – niewielka wyspa, której walorami są wspaniałe szlaki spacerowe po rezerwacie przyrody objętym Parkiem Narodowym Wysp Atlantyckich oraz niebiańskie plaże z drobnym, jasnym piaskiem. Wyspa nie jest duża, więc warto spróbować obejść ją dookoła, by zwieńczenie wędrówki znaleźć przy malowniczej latarni morskiej z pięknymi widokami na bezkres oceanu. Na wyspę można dostać się promami z Aldan, Bueu, Marin, Sanxenxo i Portonovo.

Combarro – cechą charakterystyczną krajobrazu Galicji są „horreos” – granitowe spichlerze ozdobione figurami świętych i krzyżami. Pierwotnie budowle takie miały odstraszać czarownice i pasożyty szkodzące zbiorom, a obecnie są godną uwagi atrakcją turystyczną. Kilkadziesiąt z nich ozdabia alejkę malowniczej wioski rybackiej Combarro z ciekawą XVII-wieczną zabudową.

Przylądek Fisterra – Rzymianie nazywali to miejsce „końcem ziemi”; podobnie czują się współcześni turyści spoglądający na otwarty ocean z malowniczego przylądka, o który rozbijają się złowrogie fale, a widoki na zachód słońca przez długie lata pozostają w pamięci. Dodatkową atrakcją miejsca jest imponująca latarnia morska z połowy XIX w. dająca nadzieję żeglarzom zmierzającym w stronę Wybrzeża Śmierci – Costa Morte. Obecność na magicznym przylądku uchodzi również za zwieńczenie pielgrzymki do Santiago de Compostela. Po podróży turyści często relaksują się na okolicznej plaży Langosteira, która uchodzi za jedną z najlepszych w okolicy. Miłośnicy spokojniejszych miejsc kąpielowych mogą poszukać wytchnienia na położonych między skałami plażach O Rostro i Mar de Fora.

Leon – nazwa miejscowości położonej u stóp Gór Kantabryjskich wiąże się z legionem rzymskim, który w 68 r. n.e. założył w tym miejscu swoje obozowisko. Osadę zniszczyła armia arabska, nato-miast odbudował ją w XI w. król Alfons V. Większość najznamienitszych zabytków pochodzi z okresu, kiedy Kastylia przewodziła zjednoczonemu królestwu. Najważniejszym z nich jest katedra uchodząca za jedną z najpiękniejszych, wczesnogotyckich budowli hiszpańskich. Jej architekci wzorowali się na francuskich katedrach światła, imponują dwie wieże, zachodnia fasada zdomino-wana przez wielką rozetę oraz witraże zajmujące ogromne powierzchnie, dzięki którym można po-dziwiać grę wpadającego światła z mrokami panującymi wewnątrz świątyni. Liczne elementy wy-kończenia zachwycają misternym wykonaniem oraz dbałością o szczegóły. Katedra niesamowicie wygląda również w nocy, kiedy jej wnętrze rozświetla się tęczą kolorów wyraźnie wyróżniającą się na tle ciemnego nieba. W trakcie zwiedzania katedry warto zwrócić uwagę na rzeźbę św. Jakuba w kapeluszu pielgrzyma, której dotykają pielgrzymi podążający do Santiago de Compostela wierząc, że dzięki temu zapewnią sobie powodzenie w wędrówce. Historię miasta najlepiej obrazuje Museo de Leon z wieloma ciekawymi zbiorami rzeźb i obrazów. Na miejscowym Plaza Mayor otoczonym domami z arkadowymi galeriami często odbywają się targi i jarmark, więc nie zaszkodzi w wolnej chwili rozejrzeć się za jakąś ciekawą pamiątką. Gwarny plac wchodzi w skład Mokrej Dzielnicy, zwanej tak ze względu na ogromną ilość spożywanych tam trunków, w której znajdują się przyjem-ne restauracje i nastrojowe bary, a także kwitnie życie nocne.

Valladolid – chociaż miasto jest ośrodkiem przemysłowym może wydać się ciekawe pod względem zwiedzania za sprawą bogatej historii i ciekawych zabytków. Najważniejszą, historyczną osadę za-łożyli Arabowie i stąd jej niecodzienna nazwa pochodząca od terminu Velad-Olid, czyli „Miasto Namiestnika”. Od XII w. władzę w regionie przejęli chrześcijanie, swoją siedzibę miał sąd najwyż-szy Kastylii, a w najważniejszych budynkach odbywały się także obrady Królestwa Kastylii. Rok 1469 przyniósł miastu sławę dzięki zaślubinom Ferdynanda Aragońskiego i Izabeli Kastylijskiej w miejscowym Palacio de Vivero. Valladolid gościło również Krzysztofa Kolumba, który w tym miej-scu doczekał swoich ostatnich dni, a także Napoleona rezydującego w mieście w 1809 r. Większość najciekawszych zabytków wiąże się z okresem panowania Izabeli Kastylijskiej. Turyści najczęściej zaczynają zwiedzanie od Plaza Mayor – placu otoczonego arkadami, wybudowanego przez Filipa II po wielkim pożarze. Rozległa przestrzeń była pierwowzorem dla tego typu placów w całej Hiszpanii, a przyległe do niego uliczki skrywają najlepsze restauracje, z których można podglądać miesz-kańców miasta w swoich codziennych obowiązkach. Na zachód od placu znajduje się ciekawe Mu-seo de San Joaquin y Santa Ana z zabytkami sakralnymi, a na północ Museo Patio Herreriano po-święcone hiszpańskiej sztuce współczesnej. Jak każde ważne miasto Valladolid posiada swoją wspaniałą, renesansową katedrę, a także uniwersytet z okazałą, barokową fasadą. Warto przespace-rować się w okolice Pałacu Królewskiego, w którym przez kilka wieków mieszkali hiszpańscy władcy i obejrzeć wirtuozerską fasadę z licznymi posągami, herbami i ornamentami Colegio de San Gregorio. W nietypowym budynku mieści się Narodowe Muzeum Rzeźby z niepowtarzalną kolekcją drewnianych rzeźb religijnych. Warto również zapoznać się z hiszpańską sztuką prezentowaną przez galerię obrazów La Pasion, z obrazami między innymi Francesco Goi. By poczuć oddech dawnych odkryć geograficznych koniecznie trzeba powędrować w okolicę Casa de Colon – posesji, która była własnością Kolumba. Interesujący jest również budynek Casa de Cervantes, w którym dla zwiedzających udostępniono pomieszczenia codziennego użytku, w którym urzędował twórca słynnego Don Kichota. Jeżeli ktoś ma dosyć hiszpańskich zabytków może na chwile zapomnieć o Półwyspie Iberyjskim w Muzeum Orientalnym gromadzącym ciekawą kolekcję dzieł sztuki pocho-dzących z Chin i Filipin. Valladolid dzięki uniwersytetowi jest miastem pełnym młodzieży, rozwija się kultura, a w każdym miesiącu można trafić na ciekawe imprezy, festiwale i koncerty.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Olmedo – w Hiszpanii zachowało się wiele budynków w charakterystycznym stylu arabsko-chrześcijańskim zwanym mudejarowym. Turyści zainteresowani taką architekturą powinni zajrzeć do nietypowego skansenu, w którym odtworzono kilkanaście replik klasycystycznych budynków.

Zamora – miasto o starożytnym rodowodzie traktowane przez turystów za sprawą niebywałych zbytków jako muzeum sztuki romańskiej. Zamorę założyli Arabowie, było areną starć podczas re-konkwisty i wiąże się z nim opowieść o Doni Urrace, wnuczce Ferdynanda I, której wuj Sancho II został podczas oblężenia twierdzy podstępnie zamordowany. Przypominają o tym Drzwi Zdrady prowadzące do zamku. Obecnie po twierdzy zostały ruiny, niemniej można je zwiedzić podczas romantycznego spaceru przy zachodzie słońca, przywołującego na myśl dawne dzieje. Trasa space-rowa z pięknym widokiem na miasto prowadzi do ogrodów łączących się z romańską katedrą. Jej rozpoznawalnym elementem jest wielka kopuła z płytkami ułożonymi na wzór rybich łusek, a wnę-trza skrywają interesujący chór i ciekawy ołtarz główny. W mieście znajduje się kilkanaście cieka-wych świątyń z najważniejszymi San Juan de Puerta Nueva i Santiago del Burgo. Warto przespace-rować się wąskimi uliczkami miasta, by poczuć charakterystyczny klimat Kastylii, a także dotrzeć do ciekawej dzielnicy żydowskiej oraz mostu Puente Viejo z niepowtarzalną panoramą miasta.

Toro – historyczne miasto znane z wielkiej bitwy z 1476 r., która ostatecznie położyła kres nadziei Portugalii na przejęcie władzy w Hiszpanii. Miasto ma zachwycającą zabudowę mieniącą się na czerwono w promieniach słonecznych. Najważniejszym jego zabytkiem jest kolegiata Santa Maria la Mayor – niezwykły romański kościół z elementami gotyku oraz dominikański Monasterio Sancti Spiritus – XIV-wieczny klasztor skrywający ciekawą kolekcję gobelinów.

Medina del Campo – miejscowość jednoznacznie kojarzona z najpiękniejszym zamkiem w Kastylii Castillo de La Mota, w którym zmarła w 1504 r. Izabela Katalońska. Turystów zachwyca charak-terystyczny dla Kastylii styl mudejarowy z wypalanej cegły oraz bryła zewnętrzna zamku z impo-nującymi wieżami i wysokimi murami obronnymi.

Wycieczki do Portugalii:

Braga – jedno z najstarszych miast Portugalii z niezliczonymi kościołami, założone przez Celtów Bracari, będące w późniejszych okresach pod panowaniem Rzymian, Wizygotów i Maurów. Miasto nosi miano „portugalskiego Rzymu”, odbywały się w nim ważne synody, a do dzisiaj jest centrum religijnym kraju. W Bradze jest wiele zabytków godnych uwagi związanych nie tylko z religią. Za początek wędrówki po mieście najlepiej uznać Praca da Republica – wspaniały i gwarny plac z trzema fontannami i przytulnymi kawiarniami idealnymi na poranną kawę. Nie można pominąć katedry Se pochodzącej z roku 1070, w którym miasto zostało wyzwolone z rąk Maurów. Na uwagę zasługują między innymi misternie wykonane drzwi wejściowe i wspaniałe organy wsparte na ogromnych figurach przedstawiających syreny i ryby. Ciekawie prezentują się stare rezydencje miejskie z imponującymi fasadami oraz niezwykły pałac arcybiskupi przypominający fortecę. W mieście jest wiele kościołów, każdy z nich jest inny i każdy można zwiedzić na swój sposób. Cie-kawe są również muzea tematyczne oraz XIX-wieczne kawiarnie oblegane wieczorami przez tury-stów. Miłośnicy dobrej zabawy powinni wybrać się w okolicę Rua Nova de Santa Cruz, a turyści ciekawi miejskiego folkloru mogą zainteresować się licznymi festiwalami odbywającymi się w Bradze, między innymi Festas de Sao Joao słynącej z ulicznych tańców, barwnych korowodów i wesołych miasteczek.

Bom Jesus do Monto – istotny punkt na mapie turystycznej i pielgrzymkowej Portugalii, którego nie można przegapić z wielu względów. Wycieczkę do niezwykłego sanktuarium warto połączyć ze zwiedzaniem Bragi. Niezwykła świątynia będąca symbolem Portugalii wznosi się na malowniczym wzniesieniu ukrytym wśród okolicznych gór, z którego przy okazji można podziwiać niezwykłe widoki na dolinę rzeki Cavado. Do sanktuarium prowadzą wykute w granicie wspaniałe, tarasowe schody, pomysłodawcą budowy był biskup Bragi, który ufundował świątynię w 1723 r. Turyści mogą podziwiać monumentalną budowlę o białych murach oraz spacerować po zachwycających ogrodach z grotami i miniaturowymi stawami, po których dodatkowo można pływać łódkami.Parque Nacional Da Peneda-Geres.

Braganca – przepiękne miasto charakteryzujące region Montanhas, zachwycające niejednego podróżnika. Już z daleka widać krąg murów otaczających średniowieczne zabudowania z białymi domkami, masywną wieżą obronną i zamkiem. Miasteczko słynie z wyrobu ceramiki, założyła je rodzina Braganca pretendująca do portugalskiego tronu, a do dziś można zwiedzać komnaty w których podobno pojawia się duch księżniczki Katarzyny. W zamku najważniejszym miejscem jest sala posiedzeń Domus Municipalis, jedyny świecki budynek w Portugalii zbudowany na planie pięcioboku. Cenne malowidła skrywa świątynia Igreja de Menagem, a cała okolica z wąskimi uliczkami i dwoma ciekawymi muzeami idealnie nadaje się do odkrywczego spaceru. Najwięcej turystów pojawia się w mieście od połowy sierpnia, kiedy trwa Festa de Nossa Senhora das Gracas, a ulice miejscowości zamieniają się w arenę kulturalnych wydarzeń.

Guimaraes – miasto ważne dla Portugalczyków, ponieważ urodził się w nim pierwszy król Alfons I Zdobywca i w tym miejscu rozpoczęła się walka przeciwko panowaniu Maurów, dająca początek zjednoczeniu królestwa. Centrum miasta charakteryzuje się wspaniałymi trasami spacerowymi, labiryntem wąskich uliczek objętych patronatem UNESCO i wieloma ciekawymi zabytkami. Turyści tłumnie przyjeżdżają do miasta na sierpniową Festas Gualterianas – wspaniałe wydarzenie kulturalne podczas którego można doskonale się zabawić i miło spędzić czas w otoczeniu barwnych korowodów i wszechobecnych kramarzy. W centrum miasta można zorganizować sobie przechadzkę wśród szeregu średniowiecznych kościołów, udać się w okolice imponującego zamku z X w., który był pierwszą siedzibą rodu królewskiego (warto wspiąć się na wysokie mury obronne, by podziwiać wspaniałą panoramę miasta) lub spacerować wzdłuż Rua de Santa Maria z ciekawym klasztorem św. Klary pełniącym funkcję ratusza. Wielu turystów, a także mieszkańców miasta udaje się w słoneczne dni w okolice klasztoru pod wezwaniem św. Marinhy, uchodzące za doskonałe miejsce na piknik i spędzanie wolnego czasu. Ciekawą opcją jest również wyprawa na okoliczny szczyt Penha, w którą można wybrać się zarówno na piechotę, jak i pomysłową kolejką Teleferico da Penha.

Porto – drugie co do wielkości miasto Portugalii, położone u ujścia rzeki Duero – przed laty nieduża przystań rzeczna, obecnie wielkie centrum handlowe. W historii miasta niemałą rolę odegrała słynna „złota rzeka” wijąca się po terytorium Portugalii od hiszpańskiej granicy do wybrzeża, dzięki niej rozwinął się przemysł i handel, a ośrodek zyskał na znaczeniu. W mieście dominują granitowe wieże kościelne, ciemne budynki wnoszące się wśród wąskich ulic i wiele zabytków z barokową architekturą. Nadrzeczna dzielnica Ribera dzięki swojemu urokowi została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i właśnie w niej można spotkać najwięcej turystów przesiadujących w ulokowanych nad wodą kawiarniach oraz spacerujących po imponującym nabrzeżu. W czasach rzymskich nad rzeką Duero leżały początkowo dwie osady Portus i Cale, w okresie panowania mauretańskiego region nosił nazwę Portucale, a nazwy Portucalia użył po raz pierwszy w 1143 r. Alfons I Zdobywca zakładając w tym miejscu swoje królestwo. Wieki XVII i XVIII zasłynęły głównie z rozwoju przemysłu stoczniowego oraz produkcji znakomitego, czerwonego wina. Miasto zwiedza się najlepiej na pieszo, niemniej turyści często korzystają z takich udogodnień jak autobus i kolejka turystyczna, rejsy statkiem pod miejskimi mostami, zorganizowane spacery czy loty helikopterem. Zwiedzanie miasta najlepiej zacząć od głównej, handlowej arterii Avenida dos Aliados, którą można przemierzyć spacerowym krokiem, by znaleźć się w sercu miasta na Praca da Liberade z konnym pomnikiem Piotra IV. Po drodze warto zwiedzić położoną na skalistym terenie katedrę Se, z tarasu której rozpościera się najznakomitsza panorama miasta. W przytulnych restauracjach warto odpocząć na niezwykłym placu Praca da Batalha z dominującym nad nim gmachem Teatro Nacional Sao Joao wzniesionym na podobieństwo Luwru. Charakterystycznym symbolem miasta jest godna zobaczenia 75-metrowa, barokowa wieża Torre dos Clerigos. Wielu turystów wybiera się także na spacer po słynnym, dwupoziomowym moście Ponte Dom Luis I, który najlepiej prezentuje się w porannej mgle. W mieście funkcjonuje kilka ważnych muzeów, po których zwiedzeniu odpoczywać i spacerować można po najelegantszym parku w Porto – Jardim do Palacio de Cristal z ogrodami urządzonymi na styl francuski. Turystom przypada najczęściej do gustu najpiękniejsza dzielnica miasta Ribeira, która tętni życiem przez całą dobę i jest najchętniej oblegana przez miłośników rozrywki i dobrej zabawy. Ribeira słynie również z charakterystycznych secesyjnych kafejek i wyśmienitych restauracji, w których nie tylko można dobrze zjeść, ale również obserwować wspaniałe miasto i codzienne życie jego mieszkańców. Przyjemną może okazać się wizyta w winiarni Solar do Vinho Porto, gdzie można zgłębić tajniki produkcji znanego na całym świecie wina Porto i oddać się koneserskiej degustacji. Wiele piwnic z winem z darmowymi degustacjami i zwiedzaniem udostępnia również wielu lokalnych przedsiębiorców, zachęcających do zakupu wybornych win. Porto ma jeszcze jedną zaletę, jest doskonałym miejscem na spędzenie wakacji w wielu luksusowych hotelach, a także gwarantuje wspaniałe plaże z drobnym piaskiem położone zarówno blisko centrum w dzielnicy Foz do Douro, jak i mniej uczęszczane, ale również szerokie i piaszczyste plaże położone na północy miasta wzdłuż pełnej kawiarni i barów Avenida do Brasil.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Galicji?
Sezon letni zaczyna się tu już w maju i trwa do połowy października, kiedy temperatura powietrza przekracza 25°C. Mimo upałów w środku lata temperatura nie jest zbyt uciążliwa dzięki oceanicznym wiatrom, jednak jest odczuwalna w głębi lądu i dużych miastach. Dla turystów preferujących zwiedzanie zabytków najlepszymi porami roku są wiosna i wczesna jesień.

Przed zwiedzaniem regionu warto zapoznać się z bogatym kalendarzem różnorodnych imprez, których w Galicji nie brakuje. Wielu turystów pojawia się w Santiago de Compostela w lipcu, kiedy trwają obrzędy i wydarzenia związane z kultem św. Jakuba. Z bardziej regionalnych imprez ciekawa jest Festa da Istoria w Ribadavii, kiedy miasteczko w ostatni weekend sierpnia przenosi się w czasy średniowiecza, zapełnia kramami i uczestnikami festiwalu przebranymi w stroje z epoki. Godna uwagi jest również festa odbywająca się pod koniec sierpnia w kurorcie Catoria, podczas której można między innymi zobaczyć inscenizację najazdu Wikingów.

Jaka waluta obowiązuje w Hiszpanii i jakie są orientacyjne ceny?
W Hiszpanii od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach. Mimo dużej dostępności owoce morza należą do najdroższych morskich specjałów, jednak w większości miejscowości jest wiele niewielkich tawern gdzie można spróbować taniej regionalnych potraw.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Galicji?
Wśród pamiątek największą popularnością cieszą się wachlarze, zdobione kastaniety, biżuteria, ceramiczne wyroby oraz gadżety związane z Madrytem. Często kupowane są wina, które nie są eksportowane za granicę, owoce i duże kawałki wędzonych szynek jamon, z których słyną okoliczne regiony. W wielu miasteczkach jest bardzo wiele tradycyjnych, niewielkich sklepików, warsztatów rzemieślniczych i sklepów z artykułami sakralnymi. Do innych najczęściej kupowanych pamiątek należą kolorowe suknie do flamenco, gitary, czarne byki i gadżety związane z poszczególnymi miejscowościami i regionem.

W poszukiwaniu ciekawych pamiątek można udać się na targ położony przy wybrzeżu w Vigo lub ulicę Rua da Pescaderia, na której handel kwitnie od wczesnych godzin porannych. Wiele pamiątek oferują również sklepy przy Rua Carral. Najwięcej pamiątek i dewocjonaliów związanych z kultem św. Jakuba można nabyć w wielu sklepach rozrzuconych po całym Santiago de Compostela.

Jaki czas obowiązuje w Hiszpanii?
Mimo dużej odległości od Polski, w Hiszpanii obowiązuje taki sam czas jak u nas.

Jak poruszać się po Galicji?
Drogi w regionie są w dobrym stanie i bezpieczne, niemniej nie jeździ się po nich szybko ze względu na mocno poszarpaną linię brzegową i kręte odcinki. Do Santiago de Compostela najlepiej dojechać trasą prowadzącą z Leon.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Przyjemnie podróżuje się koleją, aczkolwiek zajmuje to nieco więcej czasu niż samochodem. Tory kolei FEVE pokrywają się z linią brzegową i prowadzą wzdłuż wszystkich malowniczych zatok. Galicja ma dużo połączeń kolejowych z takimi miastami jak Bilbao, Leon i Burgos. Dobrym sposobem na podróżowanie między regionami jest wybór samolotu, gdyż w regionie działają trzy lotniska obsługujące połączenia krajowe.

W większych miejscowościach turystycznych znajdują się wypożyczalnie samochodów, które ułatwiają indywidualne zwiedzanie regionu. Polskie prawo jazdy jest wszędzie akceptowane, jednak należy pamiętać, że jeżeli poruszamy się samochodem z obcą rejestracją nie podlegamy kredytowaniu mandatów, czyli mandat musi być zapłacony na miejscu lub przed wyjazdem z kraju, gdyż nie zezwala się na opuszczenie kraju z długiem wobec państwa.

Jakie plaże są w Galicji?
Galicja ma to do siebie, że jej linia brzegowa jest bardzo poszarpana tworząc tym samym wiele dużych zatok „Ria” i mniejszych zatoczek z piaszczystymi plażami. Wzdłuż całego wybrzeża od Vigo do Foz znajduje się wiele ciekawych miejsc kąpielowych zarówno przy kurortach, jak i między nimi. Turyści wybierają raczej zachodnią część wybrzeża, która jest znacznie cieplejsza i sprzyjająca wypoczywaniu niż północna z zimnymi wiatrami i stromym wybrzeżem z wysokimi klifami. Przykładowo na ciekawe piaszczyste i szerokie plaże można trafić przy drodze prowadzącej z Vigo do Baiony, są to długa Praia de America z czystym, białym piaskiem i łagodnym zejściem do wody i Praia Ledeira ulubiona przez miłośników sportów wodnych. Wspaniałe, piaszczyste plaże znajdują się niedaleko Cedeiry, a kurort A Guarda dysponuje plażą miejską z gruboziarnistym piachem. Piaszczyste plaże i wybrzeże Baiony doskonale nadają się do uprawiania sportów wodnych. Dużą popularnością cieszy się piaszczysta Praia de Nerga położona nieopodal kurortu Moana. Piękna Playa de Melide z zachwycającym widokiem na ocean i okoliczną wyspę Illas Cies znajduje się w Cangas, warto także wybrać się na wyspę Ons z pięknymi plażami w pobliżu Bueu. Plaża nagrodzona Błękitną Flagą znajduje się w Sanxenxo, przyjemnych kąpieli słonecznych można również zażywać na Praia de Vao Poza w Vilagarcia de Arousa. Wizytówką Galicji mogą być również plaże w A Coruna.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Hiszpanii?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Hiszpanii?
Publiczna służba zdrowia jest w Hiszpanii bezpłatna w podstawowym zakresie, o ile posiadamy wydaną przez NFZ Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), o którą należy postarać się przed wyjazdem. Nie obowiązuje ona jednak w przypadku prywatnych wizyt i szpitali niepaństwowych gdzie należy mieć dodatkowe ubezpieczenie lub samemu opłacić leczenie. W zależności od ubezpieczyciela podawane są przed wyjazdem dane firm współpracujących, do których należy się zwrócić w razie konieczności skorzystania z prywatnej pomocy lekarskiej.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym nas do pobytu na terenie Hiszpanii jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują nas te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli nasz pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów w Hiszpanii.

Najbliższe ambasady i polskie placówki dyplomatyczne:

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Hiszpanii
Hiszpania, Madryt, Guisando 23 bis, 28035
Tel.: +34 913 736605 Tel. dyżurny: +34 913 769555
www.madryt.polemb.net

Wydział Konsularny Ambasady RP w Madrycie
Hiszpania, Madryt, Goya 15 4°, 28001
Tel.: +34 914 362 632 Faks: +34 913 736 624

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Vigo
Hiszpania, Vigo, Ctra. Colegio Universitario, 16, 36310
Tel.: + 34 986 469 330 Faks: +34 986 469 269
polonia@anfaco.es

Gran Canaria

Ibiza

Kastylia - La Mancha

Kastylia - Leon

Katalonia

La Gomera

La Palma

Lanzarote

Madryt

Majorka

Minorka

Teneryfa

Zielone Wybrzeże

Hiszpania: Andaluzja , Andaluzja - Costa Almeria , Aragonia , Barcelona , Costa Azahar , Costa Blanca , Costa Brava , Costa De La Luz , Costa del Sol , Costa Dorada , El Hierro , Estremadura , Formentera , Fuerteventura , Galicja , Gran Canaria , Ibiza , Kastylia - La Mancha , Kastylia - Leon , Katalonia , La Gomera , La Palma , Lanzarote , Madryt , Majorka , Minorka , Teneryfa , Zielone Wybrzeże

Wybierz region Andaluzja , Andaluzja - Costa Almeria , Aragonia , Barcelona , Costa Azahar , Costa Blanca , Costa Brava , Costa De La Luz , Costa del Sol , Costa Dorada , El Hierro , Estremadura , Formentera , Fuerteventura , Galicja , Gran Canaria , Ibiza , Kastylia - La Mancha , Kastylia - Leon , Katalonia , La Gomera , La Palma , Lanzarote , Madryt , Majorka , Minorka , Teneryfa , Zielone Wybrzeże